۱۳۹۴ تیر ۱۳, شنبه

دل‌نوشته همسر یک زندانی سیاسی؛ ای کاش با تو مهربان بودند


serajoldin mirdamadi
ـ فاطمه سادات موسوی همسر سید سراج‌الدین میردامادی، طی دل‌نوشته‌ای از دومین سال زندانی شدن همسرش ابراز دلتنگی کرد.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از سحام، همسر این زندانی سیاسی خطاب به همسر زندانی اش نوشت:
آن‌که بی‌باده کند جان مرا مست کجاست، سراج عزیزم، دومین ماه رمضان را آزادانه در بند هستی و نیک می‌دانی که این ماه ضیافت الهی علاوه بر معنویت بی انتهایش، برای ما، من و تو، رنگ و بویی دیگر نیز دارد. ما در نیمه این ماه به هم رسیدیم و عهد و پیمان بستیم برای یکی شدن و یکی ماندن تا اوج بودن.
دومین سال است که در چنین روزی از دیدار رویت بی‌نصیبم. درعین حال تصمیمت برای بازگشت به ایران را هم‌چنان تصمیم درستی می‌دانم با تمام دلتنگی‌هایی که برای من و متین به همراه دارد ولی به خودم اجازه ندادم جلوی این حق طبیعی را بگیرم. چرا که تو را هم‌چون ماهی می‌دیدم که از دریا دور افتاده است و در تنگی کوچک جا گرفته.
دیدن دلتنگی‌هایت و رنجی که از دوری از سرزمین مادری می‌کشیدی برایم سخت بود. ولی ای کاش با تو مهربان بودند؛ و ای کاش این حس میهن دوستی پاسخش زندان و به بند کشیدن نبود! ولی اشکالی ندارد بگذار مسببان این دوری، بر بی تدبیری‌های خود غرّه باشند. ما که صبرمان زیاد است. و به پایان شیرین این روزهای تلخ ایمان داریم. سختی‌ها و تلخی‌های این دوران جان ما را سخت و ایمان‌مان به راه سبزمان را، راسخ‌تر خواهد کرد.
سر سبز و سربلند بمانی همسرم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر